"Arnold ontmoeten, dat is mijn droom!", vertelde Niek Lauwers in veel van zijn intervieuws. Een droom die inmiddels al vier maal is uitgekomen. "De eerste keer dat ik hem vanaf anderhalve meter mijn perskaart als officiele look-alike gaf, was in Planet Hollywood in Amsterdam. Later kreeg ik een brief van El-Sonbatty, een beroemd bodybuilder uit de Verenigde Staten en een vriend van Arnold. Een jaar eerder moest ik aankondigen bij een bodybuilding wedstrijd in Amsterdam. Hij schreef in zijn brief: Kom naar de Arnold Classics in Columbus (Ohio) en iedereen zal denken dat jij Arnold bent. Na wat telefoontjes en hulp van thearnoldfans.com (zie links) was er contact met de organisatie van dit evenement."

Niek's grote reis begon op 1 maart 2001. De tassen waren gepakt en samen met zijn vrouw Betty was hij klaar voor zijn reis naar het Arnold Classic Weekend in Columbus Ohio, Amerika. Al bij het instappen van het vliegtuig begon zijn avontuur. Iedereen was verbaasd dat Arnold tussen de "normale" mensen zat, en iedereen (zelfs het vliegtuigpersoneel) wilde een handtekening van Arnold's "tweelingbroer". Foto's werden genomen en handen werden geschud, Niek voelde zich als een beroemdheid, maar de echte beroemdheid moest nog komen. Na een reis van bijna 13 uur kwam Niek eindelijk aan op het vliegtuig en checkte hij zich in bij zijn hotel waar hij tijdens het weekend zou overnachten. Na het inchecken liep hij naar de lift om naar zijn kamer te gaan. Op dat moment gebeurde er echter iets ongelooflijks. De deuren van de lift schoven open en daar stonden twee breedgeschouderde bodybuilders, klaar om uit de lift te stappen. Ze keken Niek aan en zeiden: "Hi Arnold, See you tomorrow!". Niek was verbaasd en wist niet wat te zeggen, maar voordat hij het wist waren de mannen al weer verdwenen. Niek wist wel dat veel mensen hem voor Arnold aanzagen, maar Arnold's vrienden?

Op vrijdag 3 maart was het dan eindelijk zo ver. Niek's grootte avontuur zou van start gaan. Bepakt met promotie materiaal en een camera was Niek klaar om naar de Arnold Classics te gaan. Maar eerst, de magische kaartjes, die hem dichter bij zijn idool zouden brengen. Niek kocht zijn kaartjes en van dat moment af aan werden de mensen om hem heen gek. Niek was omsingeld door fans, actrices, bodybuilders en modellen die allemaal maar een ding wilde: een handtekening en op de foto met Arnold! Maar, de echte Arnold moest nog komen! En dat deed hij dan ook; omsingeld door bodyguards kwam Arnold binnen terwijl Niek dichterbij probeerde te komen. Hij riep Arnold en gaf hem snel een promo kaart toen deze langs kwam lopen. Arnold, die voort werd geduwt door de massa, keek naar de kaart en grinnikte. Snel keek hij terug, maar Niek was al uit het zicht.

Op vrijdag 3 maart was het dan eindelijk zo ver. Niek's grootte avontuur zou van start gaan. Bepakt met promotie materiaal en een camera was Niek klaar om naar de Arnold Classics te gaan. Maar eerst, de magische kaartjes, die hem dichter bij zijn idool zouden brengen. Niek kocht zijn kaartjes en van dat moment af aan werden de mensen om hem heen gek. Niek was omsingeld door fans, actrices, bodybuilders en modellen die allemaal maar een ding wilde: een handtekening en op de foto met Arnold! Maar, de echte Arnold moest nog komen! En dat deed hij dan ook! Omsingeld door bodyguards en beveilings-beamten kwam Arnold binnen terwijl Niek dichtbij probeerde te komen. Hij riep Arnold en gaf hem snel een promo kaart toen deze langs kwam lopen. Arnold, die voort werd geduwt door de massa, keek naar de kaart en grinnikte. Snel keek hij terug, maar Niek was al uit het zicht. Overdondert door Niek's gebeurtenissen van vrijdag begon zaterdag weer een nieuwe / frisse dag. Zoals de dag ervoor werden er foto's genomen, werd Niek geïnterviewd, deelde Niek handtekeningen uit en riep iedereen één naam als hij langs kwam: "Arnold!"

Het spektakel ging maar door en werd beter en beter. Toen Niek langs een merchandise-stand liep riep de verkoper, "Arnold! Pak aan!", en de man gooide hem een Arnold Classic jack. Niek stapte op de man af en vertelde hem dat hij maar een lookalike was, maar de man vond het niet zo erg. Als Niek nog iets langer zou blijven staan (ter promotie) zou hij de jas mogen houden. De verkoper heette Toni en bleek een van Arnold's goede vrienden te zijn. Toni kon het niet geloven dat Niek geen Arnold was, maar een look-alike. Bij de kraam nam iedereen foto's van Niek met zijn nieuwe jack aan. Het enige wat mensen riepen waren de woorden "Incredible" en "Amazing" terwijl Niek de tijd van zijn leven had. Dit was een droom van Niek en zijn vrouw die nu eindelijk uit kwam. Hij was "beroemd"! Met het jack aan kreeg Niek nog meer aandacht van fans en Arnold's vrienden zoals Lou Ferrigno, El-Sonbaty, Arnold's vroegere trainer Kurt Marnul en andere bekende bodybuilders wilde op de foto met Niek! Plots kwam er een vrouw op Niek afgestapt die vroeg of hij op de foto wilde met het Winnende Cheerleaders team van dit jaar. Niek wilde dat wel en ging op het podium staan terwijl meer dan 10000 mensen stonden te schreeuwen voor meer. De camera's bleven maar flitsen en Niek kon er niet genoeg van krijgen. Hij kon het gewoon niet geloven: "Ik ben dit echt aan het doen, zal ik het nu echt gaan maken in de States?", dacht hij.

Een daverend applaus eindigde zijn entree op het podium en al zwaaiend liep hij het podium af, alsof hij net een bodybuilding wedstrijd had gewonnen. De vrouw die hem riep voor het Cheerleaders team bleek de trainer van het team te zijn en kwam nog even vragen of het wel echt Arnold was of zijn stand-in. Natuurlijk vertelde Niek haar wie hij echt was en met een omhelzing en een zoen liet ze Niek blijken hoe dankbaar ze was dat hij even tijd voor haar team had genomen. De dag was weer bijna aan zijn einde gekomen, dus Niek en zijn vrouw gingen naar buiten om nog wat te eten in het winkelcentrum dat niet zo ver van het evenement lag. Voor het gebouw stond een enorme limousine geparkeerd met een chauffeur die ernaast stond. De chauffeur opende het portier en knikte naar Niek om duidelijk te maken dat hij in kon stappen. Niek bedankte hem, en vertelde dat hij niet de echte Arnold was. Verbaasd, maar verblijdt door de verrassing vroeg de chauffeur om een handtekening, die hij natuurlijk kreeg. Als dank mocht hij een paar blokken meerijden, om vervolgens ergens afgezet te worden. Daarna ging Niek toch echt wat eten. Tijdens het eten van de pizza schreeuwde Niek's vrouw het opeens uit, "Daar is Arnold!" Niek wist niet wat er gebeurde. Hij spuwde zijn pizza uit en rende naar Arnold die door het winkelcentrum liep samen met zijn vrouw Maria. Niek liep richting Arnold en zei: Hi Arnold, I gave you my card yesterday... I'm your lookalike! " Verbaasd gaf Arnold zijn kloon een hand maar wist niet wat hij moest zeggen. Voor Niek was dit een droom, maar omdat Arnold aan het winkelen was en ook van zijn privacy moet kunnen genieten gaf Niek Arnold een schouderklopje en zei. "Ik zal je nu alleen laten, maar we zien elkaar morgen wel bij het diner!". Niek liep terug naar zijn plaats en Arnold liep door. Allebei waren ze overdonderd door het moment en Niek's dag kon niet beter. De volgende dag werden de bodybuilding-winnaars bekend gemaakt: Ronny Coleman werd dit jaar de Arnold Classic Kampioen. Maar alhoewel Niek even snel op de foto ging met de kampioen was er iets anders waar hij nog veel meer naar uit keek. Bij het VIP pakket dat Niek had gekocht zat ook een kaartje waarmee hij recht had op een foto met zijn "kloon", Arnold. Dus, samen met 1000 andere mensen wachtte Niek, hevig transpirerend, tot hij aan de beurt was voor zijn foto...

Niek liep richting Arnold toen hij aan de beurt was, gaf hem een hand, en het moment was weer voorbij, want voor Niek het wist werd hij weer verder geduwd om plaats te maken voor de volgende uit de lange rij. Die avond was het banket klaar voor de hongerige fans en Arnold zou in dezelfde kamer genieten van het eten. Arnold's tafel was gescheiden van de "normale" mensen, maar Niek's tafel was maar 3 tafels verwijdert van die van Arnold. Daardoor kon Niek alles goed in de gaten houden. Tijdens het banket liep Arnold nog even naar het podium toe om nog een korte toespraak te houden en daarna verder te genieten van zijn maaltijd. Op de weg terug naar zijn tafel, liep Niek snel naar de rode loper waar op Arnold liep. Niek riep Arnold, Arnold, maar Arnold liep hem voorbij. Nogmaals riep hij:"Arnold please". Arnold draaide zich om en deed twee stappen terug om mij de hand te schudden en weer terug te gaan naar zijn tafel. De volgende dag zag Niek Arnold niet meer op de Expo, maar de andere mensen vonden dat niet zo erg, zij hadden namelijk hun eigen Arnold, Niek. Het was een erg drukke dag en op het einde van de dag was het welletjes geweest. Niek liep naar buiten om terug naar het hotel te gaan, maar werd onderweg tegengehouden door een cameraploeg die graag een interview met hem wilde. Natuurlijk legde Niek uit hoe het zat, maar dat vonden ze niet erg. Live werd Niek geïnterviewd door ABC news en het was een perfect einde van een geweldig weekend. Hij kijkt in ieder geval wel weer uit naar de volgende ontmoeting, maar wanneer? Dat is weer een heel ander verhaal....